تنیس - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تِنیس (به انگلیسی: Tennis) ورزشی راکتی است که بین دو نفر (سینگل) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی میشود. هر بازیکن با یک راکت، توپ تنیس (توپی لاستیکی با پوشش نمدی) را به زمین حریف پرتاب میکند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برندهاست. این ورزش نخست در بریتانیا و بیشتر میان اشرافزادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی راه یافت و اکنون در همه کشورها بازی میشود. به دلیل نیاز به تجهیزات گرانقیمت و زمین مناسب برای انجام این ورزش، هنوز هم تنیس ب…