سنگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سَنگ یا صَخرِه به مواد جامدی از پوسته زمین گفته میشود که از یک یا چند کانی که با یکدیگر پیوند یافته‌اند، تشکیل شده‌است. در زمین‌شناسی سنگ تجمعی طبیعی و جامد از مواد معدنی یا شبه‌معدنی است. لایه خارجی جامد زمین (سنگ‌کره) از سنگ تشکیل شده‌است. سنگ‌ها سه گونه هستند: آذرین، رسوبی و دگرگونی. دانش شناختن سنگ‌ها را سنگ‌شناسی می‌نامند. عنصر اصلی تشکیل‌دهنده تمامی سنگ‌ها سیلیس است. سنگ‌ها و کانی‌ها در ساختمان‌سازی، صنایع، پزشکی و غیره به کار می‌روند. به قطعه‌های بزرگی از سنگ که در بیرون از خاک دیده شود، تخته‌سنگ یا صَخرِه می‌گویند.
